به یاد دوست

دفتر بغض مرا باز کنید  که دلگیرم

حدیث غم مرا بخوانید  که از گریه سرازیرم

ای یادگار لحظه های زیبا

به احترام تمام زیبایی های دنیا فراموشت نمی کنم

------------------------------------------------------

اسیر دل رسوای خویشم چو بند بلا بر پا ی خویشم در دام دنیا مانده ام

چه حاصل از این افسانه سازی از این مستی و دیوانه بازی در کار خود وا مانده ام

تا کی چو جام بزم مستان در گوشه میخوانه روشن

 تا کی بدوشم ساقر غم سرمست این پیمانه روشن

 چه حاصل از سوز ساز نهان

چه حاصل از این خاطر نگران

تا کی به درگاه خدا نالم چونال بی نوا

خدا یا خدایا رها کن  دلم را ز دام بلا

ز قید قرار رهایم کنم به عالم خود آشنایم کن

به نور خرد رهنمایم شو ز ظلمت هستی جدایم کن