می خور که به زیر گل
بسی خواهی خفت
بی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفت
زنهار به کس مگو تو
این راز نهفت
هر لاله که پژمرد نخواهد بشکفت
------------------------------------------
الله به فریاد من
بی کس رس
فضل و کرمت یار من بی کس بس
هر کسی به کسی و حضرتی مینازد
جز
حضرت تو ندارد این بی کس کس
-----------------------------------------
ای عشق مرا به شطّ خون خواهی بُرد
چون
قیس به وادی جنون خواهی بُرد
فرهاد صفت در آرزویی شیرین
دنبال خودت
به بیستون خواهی بُرد
------------------------------------
من درد تو را ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز
دوست تا جان ندهم
از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار
درمان ندهم
----------------------------------------
ای
کـــاش دلـــم اســیـــر و بــیـمار نبود
در بـــنـــد نــــگاه او
گــــرفــتــار نــبـود
من عاشق واو زعشق من بی خـبر است
ای کــاش دل
و دلــبــــر و دلـــدار نـبود
---------------------------------------
چون عود نبود چوب بید آوردم
روی
سیه و موی سپید اوردم
خود فرمودی که نا امیدی کفر است
فرمان تو بردم و
امید آوردم