مرگ قو

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد                       فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشیند به موجی                 رود گوشه ای دور و تنها بمیرد

در ان گوشه چندان غزل خواند ان شب         که خود در میان غزلها بمیرد

گروهی بر انند کایین مرغ شیدا                  کجا عاشقی کرد انجا بمیرد

شب مرگ از بیم  انجا شتابد                     که از مرگ غافل شود تا بمیرد

من این نکته گیرم که باور نکردم                 ندیدم که قویی به صحرا بمیرد

چو روزی ز اغوش دریا برامد                       شبی هم در اغوش دریا بمیرد

تو دریای من بودی!اغوش وا کن                 که میخواهد این قوی زیبا بمیرد

شعری از مهدی حمیدی